Αποχαιρετώντας την όμορφη Τεργέστη, με την αίσθηση της θάλασσας και την κοσμοπολίτικη αύρα της Αδριατικής, ξεκινάμε ένα ταξίδι που αλλάζει σταδιακά ρυθμό και εικόνες.
Ο δρόμος μας οδηγεί προς την καρδιά των Δολομιτών, με τελικό προορισμό τη λίμνη Μισουρίνα, τα επιβλητικά Tre Cime di Lavaredo, περνώντας από το θρυλικό Passo Pordoi.
Όσο απομακρυνόμαστε από την πόλη, το τοπίο μεταμορφώνεται. Η άσφαλτος χάνεται μέσα σε πυκνά δάση, δίπλα σε ποτάμια με καθαρά, παγωμένα νερά, ενώ τα χωριά που συναντάμε μοιάζουν βγαλμένα από καρτ ποστάλ.
Η διαδρομή είναι από αυτές που δεν σε κουράζουν· αντίθετα, σε κρατούν διαρκώς σε εγρήγορση, καθώς κάθε στροφή αποκαλύπτει και μια νέα εικόνα.
Συνεχίζοντας τη διαδρομή, το τοπίο γίνεται πιο ήρεμο και γαλήνιο, μέχρι που εμφανίζεται η λίμνη Μισουρίνα. Τα ήρεμα νερά της καθρεφτίζουν τις γύρω κορυφές, δημιουργώντας μια εικόνα σχεδόν εξωπραγματική.
Είναι το ιδανικό σημείο για στάση, ξεκούραση και φωτογραφίες, αλλά και για να πάρεις μια βαθιά ανάσα μέσα σε αυτό το αλπικό σκηνικό.
Μείναμε για δύο βράδια στο δημοτικό Parking που βρίσκετε ακριβώς δίπλα στη λίμνη ( επι πληρωμή ) αλλά υπάρχουν και κάποια camperstop ( ακόμη και δωρεάν ), καθώς και ένα Camping από τη πίσω μεριά και λίγο ποιο μακριά από τη λίμνη.
Στη συνέχεια ακολουθήσαμε το δρόμο για τα πασίγνωστα Tre Cime di Lavaredo, οι τρεις κορυφές σύμβολα των Δολομιτών.
Η πρώτη επαφή μαζί τους προκαλεί δέος άσχετα εάν κάποια επίμονα και ενοχλητικά σύννεφα είχαν κάτσει επάνω στις τρεις κορυφές και η παρατήρηση γινόταν δύσκολα.
Είτε επιλέξεις να περπατήσεις στα μονοπάτια της περιοχής είτε απλώς να τις θαυμάσεις από απόσταση, νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα από τα πιο εμβληματικά τοπία της Ευρώπης.
Εφόσον τις χορτάσαμε, τις βιντεοσκοπήσαμε και τις πολυφωτογραφήσαμε, ξεκινήσαμε για την Arraba μέσω του Passo Pordoi, αρχίζει η κατάβαση.
Εδώ ο δρόμος γίνεται πιο κινηματογραφικός.
Οι συνεχόμενες φουρκέτες κατηφορίζουν ανάμεσα σε απότομες βραχώδεις πλαγιές, με τη θέα να ανοίγει μπροστά σου και να αποκαλύπτει την απεραντοσύνη των Δολομιτών.
Η αίσθηση είναι μοναδική, κατεβαίνεις αργά, απολαμβάνοντας το τοπίο, με τα βουνά να σε περικυκλώνουν και το βλέμμα να χάνεται σε κορυφές και κοιλάδες.
Καθώς κατεβαίναμε προς την Arabba, το σκηνικό άλλαξε ξανά. Το μικρό αλπικό χωριό έσφυζε από ζωή, καθώς πέσαμε πάνω σε έναν εντυπωσιακό ποδηλατικό μαραθώνιο.
Περισσότεροι από 10.000 ποδηλάτες από όλη την Ευρώπη είχαν κατακλύσει τους δρόμους, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα. Πολύχρωμα κράνη, ομάδες, συνοδευτικά οχήματα και χειροκροτήματα συνέθεταν μια εικόνα γεμάτη ενέργεια, σε απόλυτη αντίθεση με τη γαλήνη των βουνών που είχαμε συνηθίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Παρακολουθήσαμε τους αθλητές να κατεβαίνουν τις στροφές των Δολομιτών με απίστευτη αντοχή και ρυθμό, συνειδητοποιώντας πόσο απαιτητικό αλλά και εμβληματικό είναι αυτό το ορεινό τοπίο, όχι μόνο για ταξιδιώτες, αλλά και για όσους το δοκιμάζουν στα όριά του.
Αφήνοντας πίσω μας την Arabba και τον παλμό του αγώνα, συνεχίσαμε τη διαδρομή μας προς την Cortina d’Ampezzo. Έναν προορισμό ξεχωριστό, κοσμοπολίτικο και άρρηκτα δεμένο με τις Δολομίτες, τον οποίο θα σας παρουσιάσουμε στο 4ο μέρος του ταξιδιού μας στην Ιταλία.
Το ταξίδι, από την Τεργέστη μέχρι την Arraba μέσω του Passo Pordoi, δεν είναι απλώς μια διαδρομή. Είναι μια εμπειρία γεμάτη εναλλαγές, εικόνες και συναισθήματα ένα πέρασμα από τη θάλασσα στο βουνό, από τον αστικό ρυθμό στην απόλυτη ηρεμία της φύσης.
Το ταξίδι συνεχίζεται.
